به مناسبت فرارسیدن بیستم خرداد، روز جهانی صنایع دستی

صنایع دستی به آن گروه از صنایع اطلاق میشود که عمدتاً با استفاده از مواد اولیه بومی تهیه شده و نشان دهنده ویژگیها و میراث هنری و سنتی مردم ایران است و تمام یا قسمتی از مراحل تولید آن با دست انجام میشود و در آن ذوق هنری و خلاقیت فکری صنعتگر تجلی یافته باشد.

صنایع دستی بعنوان یک هنر صنعت که ریشه در ،آداب رسوم و سنت های مردم ایران زمین دارد همواره طی قرون متمادی برای اکثریت مردم خاصه روستائیان و عشایر منبع کار و درآمد بوده و از نظر اقتصادی دارای جایگاه بسیار خوبی بوده است وسعت ،سرزمین تنوع اقلیمی اعتقاد به دین و باورهای دینی و در کنار آنها ذوق و سلیقه بالای ایرانی ان باعث شده است که در جای جای این کشور م تمدن بتوان به آسانی نشانههایی از صنایع دستی یافت از گذشته های بسیار دور صنعتگران سختکوش و باذوق ایران کوشیده اند تا با تولید انواع صنایع دستی همچون زیراندازهای قالی، گلیم و نیز آثاری همچون افزارهای فلزی و زیور آلات اندیشه و افکار خلاقیت و در نهایت ایمان خود به خالق هستی و اعتقاد خویش به فرهنگ بومی را در قالب این محصولات زیبا به جهانیان بیان داشته و تحسین آنها را برانگیزند.
کشور ایران از نظر تاریخ ی سابقه درخشانی در صنایع خانگی و کارهای دستی دارد. این صنایع بنابر شرایط گوناگون محیط زیست به اشکال مختلف ظهور میکنند و شبکه وسیعی از حرفه ها هنرها و صنایع دستی را در بر میگیرد و استادان زبردستی را به جامعه عرضه میکند. این استادان فرهنگ ابزارسازی را نسل اندر نسل و سینه به سینه به شاگردان انتقال میدهند. مروری بر تاریخ گذشته ایران نشان میدهد که هر یک از مناطق و شهرهای این کشور در حرفه و فنی استادند نظامی را برای انتقال فرهنگی با وجود جنگهای قبیله ای و تهاجم ،بیگانه شکل میدهند. در واقع صنایع دستی و به ویژه صنایع سنتی بیش از هر صنعت و فنی نمایشگر تمایلات ویژگی های و فرهنگی، شیوه های زیستی و میراث تمام نمای یک قوم قبیله و ملت در هر عصری بوده است. صنایع دستی تبلور عینی فرهنگ و از جمله مظاهر هنری آن هم از نوع هنر کارکردی و مردمی به حساب میآید و از آنجا که هر فرآورده دستی بازگوکننده خصوصیات تاریخی اجتماعی و فرهنگی کشور محل تولید خود است میتواند عامل مهمی در شناساندن فرهنگ و تمدن محسوب شود و هم آنکه موجبی بر جلب و جذب گردشگران خارجی قلمداد گردد.

امروزه دیگر تنها آثار تاریخی وسیله جذب گردشگر ممالک در حال توسعه که اکثراً دارای تمدن هستند به شمار نمی‌آید بلکه همراه آن فرآوردههای سنتی با طرح ها و اصالت های ویژه خود مطرح است و میتواند مکمل دیدنیهای تاریخی هر کشور باشد تا آنجا که در برخی از ممالک که مهد صنایع دستی هستند در کنار مراکز تولید عمده محصولات صنایع دستی، امکانات گردشگری فراهم کرده اند تا گردشگران ضمن اقامت در اینگونه ،مراکز از نزدیک با چگونگی تولید مصنوعات دستی آشنا شوند.